Keşke dur gitme diyebilseydim..
Keşke...
Belki o zaman hayat gözümde ben gibi mavi kalırdı
Daha karmaşık renklere bulanmazdı
Ve aşklarım da öyle ...
Ama yapamadım,yapamadık
Sen kalmayı beceremedin,
Bense kolundan tutup "DUR!" demeyi ...
Defalarca vazgeçmeyi düşündüm, denedim de hatta
Bir gün, bir hafta
Ayları bulmadı hiç vazgeçme oyunlarım...
Dayanamadım ki...
Sevgini inkar etmek, unutmak için türlü oyunlar yapmak
İçinden çıkamadığım, boğulup kaldığım
çoğu zaman karanlıklara sürükledi beni
Öyle acıydı ki...
Sensiz kalmaktan da beterdi bu karanlık
Rengi geceye benzeyen, acısı tıpkı ölümler..
Bu yüzdendi bekli hep sabahlarda,
Öğle vakitlerinde kalmak isteyişim..
Ama gelirdi işte geceler ve kaçamazdın zamandan
Kendimden korkardım geceleri
Zordu kendimle baş başa geceleri sabah etmek
Zordu uyumak,
Kabusların benden çekip gitmesi
Rüyaları beklemek...
Hayal bile kurmak yasaktı o gecelerde...
Neye izin vardı peki
Direnebilirsen eğer
Güçlü olabilirsen
Sabaha çıkacaksın,
Gözlerin güneşi görecek,
Ruhun ve bedenin yarına ulaşacak...
Bu kadar mıydı?
Bu muydu yaşamak..?
Bilmiyorum ki
Bundan kaç zaman önceydi onu bırakışım
Bilmiyorum ki nerede bırakmıştım yaşamımı
Bilmiyorum ki ne zaman öldüm ???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder